به کارگیری روش زنجیره بحرانی در مدیریت پروژه های خطی-تکراری نظیر راهسازی با در نظر گرفتن شرایط عدم قطعیت و ریسک

امروزه دیدگاه های سنتی به تنهایی قادر به پاسخگویی نیازهای مدیریت پروژه های عمرانی نیست. بنابراین استفاده از رویکردهای نوین مدیریتی می تواندتا حد زیادی راهگشا باشد. اولین گام برای رسیدن به این هدف شناخت انواع پروژه ها از نظر نوع خطی یا شبکه ای بودن، تفاوت مدیریت یک پروژه بامدیریت چند پروژه و روش های مدیریت و اجرای پروژه است. در این تحقیق از روش مدیریت زنجیره بحرانی به جای روش مسیر بحرانی برای ارائه برنامهزمانی عملی تر به کار گرفته شده است. برای غلبه بر عدم قطعیت، روش ارائه شده از اعداد فازی بر حسب زمان قطعی انجام فعالیت و دانش کارشناسان،برای مدل کردن عدم قطعیت در مدت زمان فعالیت ها استفاده م یکند. روش ارائه شده، به جای جایگزین کردن برنامه زمان بندی قطعی اولیه توسط برنامهزمانی مبتنی بر مجموعه فازی، باز هم برنامه زمانی قطعی را نگه م یدارد و به سادگی بافر پروژه را برای مقابله با عدم قطعیت م یافزاید. اندازه بافر پروژهبا استفاده از محاسبات روی اعداد فازی تعیین می شود. همچنین به منظور غلبه بر ریسک در مطالعه موردی این پژوهش، یک ضریب ریسک متوسطرا برای پاسخگویی به ریس کها برای بافر پروژه در نظر م یگیرد. به هر حال تغییر ضریب ریسک در حالت های مختلف ریسک بالا، متوسط و پایین تأثیرکمی روی اندازه بافر خواهد گذاشت. همچنین در این تحقیق به منظور ارزیابی مدل ارائه شده در این تحقیق، چند پروژه خطی-تکراری راهسازی به طورهمزمان مورد بررسی قرار گرفته و برنامه ریزی شده است.